tag:blogger.com,1999:blog-4016417865861807976.post8284568944917438851..comments2011-12-14T23:24:23.342+02:00Comments on Αιώνια & Εφήμερα: Συνομιλώντας με τον Ηρόδοτο τον 21ον ΑιώναΑντωνία Πιτσιλούhttp://www.blogger.com/profile/16838822058408155995noreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-4016417865861807976.post-21650909500149992862011-08-22T01:08:46.323+03:002011-08-22T01:08:46.323+03:00Ομολογώ ότι δεν θυμόμουν την ύπαρξη του συγκεκριμέ...Ομολογώ ότι δεν θυμόμουν την ύπαρξη του συγκεκριμένου ποιήματος. Εύστοχη όμως η παρατήρησή σας! Μέσα από το κείμενο του Ηροδότου και γενικότερα μέσα από το ιστολόγιο επιθυμώ να δείξω ότι η σχέση μας με την αρχαία ελληνική γλώσσα και γραμματεία είναι ζωντανή και είναι μία σχέση ατέρμονου διαλόγου .Αντωνία Πιτσιλούhttps://www.blogger.com/profile/16838822058408155995noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4016417865861807976.post-12064770793661805712011-08-21T16:09:24.855+03:002011-08-21T16:09:24.855+03:00Πολύ ενδιαφέρουσα η συζήτησή σου με τον "Παπο...Πολύ ενδιαφέρουσα η συζήτησή σου με τον "Παπού της Ιστορίας" :-) <br />Το όλο σκηνικό μού θύμισε το ποίημα του Διονύσιου Σολωμού "Σκιά του Ομήρου":<br /> <br />"'Ελαμπε αχνά το φεγγαράκι, ειρήνη<br />όλην, όλην την φύση ακινητούσε,<br />και μέσα από την έρημη την κλίνη<br />τ' αηδόνι τα παράπονα αρχινούσε,<br />τριγύρω γύρω η νυκτική γαλήνη<br />τη γλυκύτατη κλάψα ηχολογούσε.<br />Απάντεχα βαθύς ύπνος με πιάνει,<br />κι ομπροστά μου ένας γέροντας μου εφάνη.<br /><br />Στο ακρογιάλι αναπαύοταν ο γέρος<br />στα παλιά τα ρούχα του, σχισμένα,<br />εκινούσε το φύσημα του αέρος<br />τα αριά μαλλιά του, όλ' ασπρισμένα,<br />και αυτός στο πολύαστρο του αιθέρος<br />τα μάτια εστριφογύριζε σβησμένα.<br />Αγάλι αγάλι ασηκώθη από χάμου<br />και, ωσάν νά 'χε το φως του, ήλθε κοντά μου."cinemarianhttps://www.blogger.com/profile/08693225338505128786noreply@blogger.com